Aktywność fizyczna tylko w weekendy? U diabetyków obniża ryzyko śmierci sercowo-naczyniowej aż o 33%
Regularna aktywność fizyczna, nawet skoncentrowana w jeden lub dwa dni w tygodniu, istotnie obniża ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych i ogólnych u osób z cukrzycą – wynika z nowej prospektywnej analizy kohortowej opublikowanej w Annals of Internal Medicine. Badacze z Harvard T.H. Chan School of Public Health, Boston University School of Public Health, Vanderbilt University Medical Center oraz Capital Medical University przeanalizowali dane ponad 51 tysięcy dorosłych uczestników amerykańskiego badania National Health Interview Survey (NHIS) z lat 1997–2018.
Projekt badania i grupy aktywności
Badanych podzielono na cztery grupy aktywności fizycznej:
- Nieaktywni: brak umiarkowanej lub intensywnej aktywności fizycznej (MVPA),
- Niewystarczająco aktywni: <150 minut MVPA tygodniowo,
- Weekendowi wojownicy: ≥150 minut MVPA w 1–2 sesjach tygodniowo,
- Regularnie aktywni: ≥150 minut MVPA rozłożone na ≥3 dni tygodniowo.
Wyniki badania wykazały, że wszystkie grupy aktywne fizycznie (nawet niewystarczająco) miały istotnie niższe ryzyko zgonu z dowolnej przyczyny i z przyczyn sercowo-naczyniowych w porównaniu do osób nieaktywnych.
Kluczowe wyniki
- Ryzyko zgonu ogólnego:
- Weekendowi wojownicy: o 21% niższe,
- Regularnie aktywni: o 17% niższe.
- Ryzyko zgonu sercowo-naczyniowego:
- Weekendowi wojownicy: o 33% niższe,
- Regularnie aktywni: o 19% niższe.
Różnice w ryzyku zgonu z powodu nowotworów były mniej wyraźne.
Znaczenie dla praktyki klinicznej
Obowiązujące wytyczne zalecają co najmniej 150 minut tygodniowo umiarkowanej do intensywnej aktywności fizycznej rozłożonej na kilka dni. Jednak wyniki tego badania pokazują, że koncentracja wysiłku fizycznego w 1–2 dniach tygodnia może przynieść podobne korzyści zdrowotne, co stanowi ważną informację dla pacjentów z ograniczonym czasem lub możliwościami organizacyjnymi.
W praktyce oznacza to, że osoby z cukrzycą, które wykonują dłuższe sesje aktywności np. tylko w weekendy, również znacząco redukują swoje ryzyko zgonu – szczególnie sercowo-naczyniowego – i mogą czerpać podobne korzyści jak osoby ćwiczące regularnie w ciągu tygodnia.
Wnioski
Każda forma aktywności fizycznej – nawet nieregularna czy skoncentrowana w krótkim okresie – powinna być rekomendowana osobom z cukrzycą typu 2. Rola personelu medycznego w edukacji pacjentów na temat elastyczności zaleceń dotyczących aktywności fizycznej oraz motywowania do nawet „weekendowej” aktywności wydaje się mieć kluczowe znaczenie dla redukcji śmiertelności w tej populacji.
Źródło: Annals of Internal Medicine, „Associations of Physical Activity Patterns With Mortality Among Adults With Diabetes”, American College of Physicians
