Owoc Alpiniae oxyphyllae zmniejsza akumulację lipidów w nerkach w cukrzycowej chorobie nerek poprzez aktywację PPARα
Cukrzycowa choroba nerek (DKD) jest powszechnym powikłaniem mikroangiopatycznym cukrzycy i główną przyczyną schyłkowej niewydolności nerek. Owoc Alpiniae oxyphyllae (AOF) jest szeroko stosowany w leczeniu przewlekłego kłębuszkowego zapalenia nerek, zespołu nerczycowego oraz innych chorób nerek. Stanowi obiecującą substancję do poprawy depozycji lipidów w nerkach pacjentów z DKD. Niniejsze badanie miało na celu sprawdzenie, czy AOF może redukować akumulację lipidów poprzez modulację ekspresji PPARα u myszy z DKD oraz w komórkach HK-2 poddanych działaniu wysokiego stężenia glukozy.
Mechanizm działania AOF w leczeniu DKD został przeanalizowany przy użyciu analizy farmakologicznej opartej na sieci, dokowania molekularnego oraz symulacji dynamiki molekularnej. Efekty AOF na funkcję nerek i odkładanie lipidów oceniono w modelu myszy z DKD oraz w komórkach HK-2 poddanych stresowi hiperglikemicznemu. Żywotność komórek oraz akumulacja lipidów były oceniane metodami CCK-8 oraz barwieniem czerwienią olejową O. Ekspresję PPARα oraz genów związanych z utlenianiem kwasów tłuszczowych (ACOX1 i CPT1A) oceniono za pomocą RT-qPCR, Western blot oraz immunofluorescencji. Ponadto, w celu potwierdzenia mechanizmu molekularnego AOF w leczeniu DKD, przeprowadzono knockdown PPARα.
Analiza farmakologiczna, dokowanie molekularne oraz symulacja dynamiki molekularnej wykazały, że aktywne związki zawarte w AOF oddziałują na PPARα, regulując transkrypcyjnie ACOX1 i CPT1A. AOF obniżało poziom glukozy we krwi, poprawiało parametry lipidowe oraz zmniejszało uszkodzenie nerek u myszy z DKD. Surowica zawierająca AOF łagodziła spadek żywotności komórek wywołany wysokim poziomem glukozy oraz zmniejszała akumulację lipidów. Ponadto AOF znacząco zwiększało ekspresję PPARα, ACOX1 i CPT1A zarówno w badaniach in vivo, jak i in vitro, przy czym efekt ten został odwrócony przez knockdown PPARα.
AOF może wspomagać utlenianie kwasów tłuszczowych poprzez aktywację PPARα, zmniejszając w ten sposób depozycję lipidów w nerkach w przebiegu DKD.
Źródło: Asian Pacific Journal of Tropical Biomedicine
DOI: 10.4103/apjtb.apjtb_703_24
