Terapia polem magnetycznym może naśladować korzyści z ćwiczeń u pacjentów z cukrzycą typu 2 i otyłością brzuszną
Badacze ze Szpitala Ogólnego w Singapurze (SGH) oraz Narodowego Uniwersytetu Singapuru (NUS) odkryli, że stosowanie impulsowych pól elektromagnetycznych do stymulacji tkanki mięśniowej, imitujące efekt wysiłku fizycznego, może przynieść korzyści pacjentom z cukrzycą typu 2 i nadmiarem tłuszczu w obrębie jamy brzusznej.
Nieinwazyjne leczenie, znane jako magnetyczna mitohormeza, aktywuje te same szlaki metaboliczne, które są uruchamiane podczas wysiłku fizycznego. W ten sposób imituje trening wytrzymałościowy i może poprawiać kontrolę glikemii, bez konieczności podejmowania fizycznego wysiłku.
„Lekarze często zalecają osobom z cukrzycą regularne ćwiczenia, ponieważ pomagają one w kontroli poziomu cukru we krwi. Jednak nasze badanie wykazało, że ponad 80% pacjentów nie ćwiczy regularnie. Wielu z nich ma trudności z aktywnością z powodu wieku, problemów zdrowotnych lub innych barier. Ta metoda może zapewnić podobne korzyści jak ćwiczenia – bez konieczności ich wykonywania” – powiedział dr Tan Hong Chang, starszy konsultant w Departamencie Endokrynologii SGH i główny autor badania.
Badanie pilotażowe, w którym uczestniczyło 40 dorosłych z niewyrównaną cukrzycą typu 2, przeprowadzono w SGH w okresie od czerwca 2023 do stycznia 2024 roku. Podczas każdej wizyty noga pacjenta była umieszczana w specjalnej komorze, w której przez 10 minut oddziaływano delikatnym polem magnetycznym stymulującym mięśnie. Terapia była prowadzona raz w tygodniu przez 12 tygodni i nie odnotowano żadnych działań niepożądanych.
Choć u całej grupy nie uzyskano istotnej poprawy wyrównania cukrzycy, badacze zaobserwowali zróżnicowaną reakcję u osób z otyłością centralną. U niemal 90% pacjentów z nadmiarem tłuszczu brzusznego stwierdzono poprawę kontroli glikemii oraz znaczące obniżenie wartości HbA1c z 7,5% do 7,1% w ciągu trzech miesięcy. Naukowcy przypuszczają, że pacjenci z otyłością centralną reagują lepiej, ponieważ ich mięśnie mają zwykle gorszą funkcję komórkową i wyższy poziom lipidów we krwi. Ponieważ terapia magnetyczna działa poprzez delikatne „ćwiczenie” mięśni na poziomie komórkowym, komórki bardziej „rozleniwione” wykazują większy potencjał poprawy.
Badanie było finansowane przez Agency for Science, Technology and Research (A*STAR) w ramach programu Industry Alignment Fund – Pre-Positioning Programme (IAF-PP) oraz firmę QuantumTX Pte Ltd. Wyniki opublikowano we wrześniu 2025 roku w czasopiśmie Journal of Clinical Medicine.
To badanie stanowi ważny krok w kierunku spersonalizowanej terapii cukrzycy, szczególnie dla rosnącej grupy pacjentów, którzy mają trudności z realizacją standardowych zaleceń dotyczących aktywności fizycznej. Choć wyniki są obiecujące, autorzy podkreślają konieczność przeprowadzenia większych badań randomizowanych, zanim terapia zostanie szerzej wprowadzona klinicznie.
„Zespół NUS opracował nowatorską metodę wykorzystania impulsów magnetycznych do wywoływania trwałych zmian fizjologicznych – bez leków, modyfikacji genetycznych czy zabiegów chirurgicznych. Nasze wczesne badania wskazują na potencjał tej technologii w poprawie zdrowia, zrównoważonej produkcji żywności i terapii medycznych” – powiedział profesor Alfredo Franco-Obregón z Instytutu Innowacji i Technologii Zdrowotnych NUS oraz Katedry Chirurgii Szkoły Medycznej Yong Loo Lin.
„Warto zauważyć, że wyniki tego badania klinicznego – prowadzonego we współpracy z SGH – są zgodne z wcześniejszymi badaniami przedklinicznymi, które wykazały, że tkanka tłuszczowa bardzo dobrze reaguje na magnetyczną stymulację mięśni, co może ograniczać stan zapalny i poprawiać ogólny stan zdrowia” – dodał.
Zespoły SGH i NUS planują dalsze badania, które mają określić optymalny czas trwania i częstotliwość terapii oraz zidentyfikować profil pacjentów odnoszących największe korzyści z leczenia.
Źródło: Journal of Clinical Medicine, “Investigating the Metabolic Benefits of Magnetic Mitohormesis in Patients with Type 2 Diabetes Mellitus”
DOI: http://dx.doi.org/10.3390/jcm14186413
