Badanie: pacjenci z cukrzycą typu 1 rzadziej doświadczają zawałów i udarów niż chorzy z cukrzycą typu 2
Nowe badanie opublikowane w czasopiśmie JSCAI wykazało niższe ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych u pacjentów z cukrzycą typu 1 (określaną również mianem cukrzycy młodzieńczej) w porównaniu z pacjentami z cukrzycą typu 2. Wyniki te podkreślają różnice między obydwoma typami cukrzycy i dostarczają nowych informacji, które mogą wpłynąć na przyszłe podejścia terapeutyczne.
„Wyniki naszego badania sugerują, że ryzyko sercowo-naczyniowe związane z cukrzycą typu 1 jest niższe, niż dotychczas sądzono, co ma istotne znaczenie dla postępowania terapeutycznego u tych pacjentów. Nasze dane wskazują, że cukrzyca typu 1 wiąże się ze znacznie niższym ryzykiem incydentów sercowo-naczyniowych w porównaniu z cukrzycą typu 2, nawet po uwzględnieniu czynników zakłócających, takich jak wiek, kontrola glikemii oraz funkcja nerek” – powiedział dr Andrew M. Goldsweig, MD, MSc, FSCAI, dyrektor ds. badań klinicznych w dziedzinie kardiologii w Baystate Medical Center w Springfield (Massachusetts, USA). „Siła wielkich baz danych wzmacnia uzyskane wyniki: w analizie uwzględniono bardzo liczebną populację, co pozwoliło nam zidentyfikować znaczącą grupę osób z cukrzycą typu 1 i porównać ich z osobami z cukrzycą typu 2, dając kompleksowy obraz różnic w ryzyku sercowo-naczyniowym”.
W ramach badania dr Goldsweig współpracował z dr Brachą Goldsweig, pediatrycznym endokrynologiem z Baystate Medical Center. Naukowcy analizowali dane z rejestru Veradigm Metabolic Registry, prowadzonym we współpracy z American College of Cardiology, który obejmuje podłużne informacje o 1,5 miliona osób z ponad 700 placówek medycznych. W badaniu zidentyfikowano niemal 6000 osób z cukrzycą typu 1 i porównano ich wskaźniki zdarzeń sercowo-naczyniowych z pacjentami z cukrzycą typu 2. Po uwzględnieniu czynników zakłócających wykazano, że osoby z cukrzycą typu 1 rzadziej doznawały zawału mięśnia sercowego (MI), przechodziły przezskórną interwencję wieńcową (PCI), miały udar mózgu oraz niedokrwienie kończyn w porównaniu do pacjentów z cukrzycą typu 2. Nie stwierdzono natomiast istotnych różnic w częstości wykonywania pomostowania aortalno-wieńcowego (CABG) między obiema grupami.
Dr Bracha Goldsweig podkreśla znaczenie rozróżnienia obu typów cukrzycy dla opracowania bardziej precyzyjnych strategii terapeutycznych:
„Cukrzyca typu 1 i cukrzyca typu 2 to fundamentalnie różne choroby. Osoby z cukrzycą typu 1 nie produkują insuliny, natomiast w cukrzycy typu 2 występuje insulinooporność. Nasze badanie pokazuje, że nie jest właściwe stosowanie identycznego podejścia terapeutycznego wobec wszystkich pacjentów diabetologicznych. Niezbędne są dedykowane badania dotyczące cukrzycy typu 1, by określić optymalne metody leczenia” – powiedziała dr Bracha Goldsweig. „Osoby z cukrzycą typu 1 obecnie żyją coraz dłużej, osiągając pełen okres życia, dlatego niezwykle ważne jest, by odpowiednio badać tę populację i zapewnić jej najlepsze możliwe leczenie”.
Badanie to stanowi pierwszą wspólną publikację małżeństwa lekarzy – drów Goldsweigów – podkreślając znaczenie multidyscyplinarnej współpracy. Projekt uzyskał wsparcie finansowe w ramach Early Career Research Grant (ECRG) przyznawanego przez Society for Cardiovascular Angiography and Interventions (SCAI).
„Byliśmy podekscytowani możliwością współpracy w obszarze, w którym nasze specjalizacje się przecinają” – powiedział dr Andrew Goldsweig. „Wsparcie w ramach grantu ECRG SCAI miało kluczowe znaczenie dla realizacji tego projektu”.
Źródło: Society for Cardiovascular Angiography and Interventions
